Tangerine Dream ⇒ Tangerine Dream live w Polsce (Warszawa, Progresja,26.10.2019)

[Lord Rayden]

Ostatni post z poprzedniej strony:

Poranne wrażenia i informacje na gorąco...
- zaskoczenie - mnóstwo ludzi !! Pełny klub
- sporo ludzi po 40 i 50tce
- koncert zaczął się z lekkim opóźnieniem
- moim zdaniem nagłośnienie było hm..nie za bardzo. Za głośno, za dużo basu. Skrzypki Hoshiko - albo niesłyszalne albo słychać je było jak piłę tarczową.
- co do faktu czy grali więcej na żywo albo więcej z laptopów to raczej Jerzyk3N mógłby powiedzieć.
- ładne wizualizacje na ekranie, światło ok. Mi się podobało.
- po koncercie pierwsza wyszła Hoshiko potem Thorsten. Ulrich nie wyszedł.
- ceny w sklepiku spore. Kupiłem Session V 2CD za 50 zl. Koszulki chyba 120 zł, kalendarz 120 zł, gra jakaś 120 zł. Były i winyle i CD.

[Tellur]

"moim zdaniem nagłośnienie było hm..nie za bardzo."

Progresja, niestety. Ma taką opinię powszechnie.

[adams]

Podobnie jak w Gdańsku nagłośnienie( za dużo basów ) ...podobne ceny płyt ,koszulek (nieduży wybór ogólnie )...

[yeske]

Czy The Sessions V podobne w odbiorze do poprzednich woluminów?

[PawelP]

Czy ktoś może zapodać setlistę? Mogę ją sobie wyobrazić, pewnie zagrali "Horizon". Może były jakieś niespodzianki?

[PawelP]

...sam sobie odpowiem . znalazłem listę:

https://www.setlist.fm/setlist/tangerin ... dc8b5.html

Nie było Horizon. Z tego zestawu wrażenie robią tylko Monolight i Sensing Elements, jeden z najlepszych utworów z nowej płyty.

[Tellur]

NIespozianki takie, że nie było np. Phaedry czy Logos. Sporo z Quantum Gate, ale nie wiem, czy to kwestia całej trasy koncertowej, czy mocno klubowej Progresji. Bardzo liczyłem na Monolight - i zagrali na sam początek.

EDIT: Sprawdziłem i o ile koncerty z kolejnych dni trasy mają różne kawałki klasyczne, kawałki z Quantum Gate występują w tej samej liczbie.

[PawelP]

Czyli za bardzo nie ma czego żałować. Rąbią prawie to samo. Betreyal, Love On A Real Train, white Eagle. Myślałem, że Thorsten specjalnie dla Polaków ożywi coś z "Poland" albo coś takiego jak "Yellowstone Park" z Amsterdamu. Chyba mu sie nie chce...

[Lord Rayden]

Nie było Warsaw in the Sun. Szkoda.

Płyty jeszcze nie słuchałem. Wróciłem w niedzielę o 23, a poniedziałek 4 rano wstajemy i do roboty.

[tommsonn]

Ogólnie jestem pozytywnie zaskoczony. nie śledziłem za bardzo losów TD w ostatnich latach, jednak dochodzę do wniosku że teraz grają lepiej niż pod koniec działalności z Edgarem. Im bliżej końca koncertu, tym było ciekawiej, choć byłem zawiedziony że nie pojawiło się nic z płyty "Poland". Sam koncert trwał 2 i pół godziny. Po koncercie można było kupić koszulki i płyty CD i LP. Nabyłem "Quantum Gate" drogą kupna, jak się okazało utwory, których nie znałem, pochodziły właśnie z tej płyty. Jeśli pojawią się jeszcze kiedyś w Polsce, z chęcią się wybiorę.

pozdrawiam

[Tellur]

"...teraz grają lepiej niż pod koniec działalności z Edgarem."

Uważam dokładnie to samo.

[PawelP]

Być może po tym wstrząsie jakim była śmierć Edgara Froese, Quaeschning postanowił wywąchać jak zachowają się słuchacze. Zresetował całą maszynę i wrócił do brzmienia sekwencerów. Wpływ Ulricha na muzykę już jest bardzo duży, co mnie wcale nie dziwi, bo ten facet ma ciekawe pomysły i eksperymentuje w nowoczesnym stylu. Wiadomo, twardogłowi fani Edgara odwrócą się natychmiast, zapuszczą "Phaedre" z winyla i odpalą fajkę. Pozostaną Ci dla których liczy się futurystyczna koncepcja w projekcie Tangerine dream. Widać zainteresowanie jest dosyć duże. ludzie nie odwrócili się.

Z całym szacunkiem do Edgara Froese, ale TD to nie był jego osobisty projekt. Każdy kolejny członek TD dorzucał coś swojego. Schmoelling, Baumann, Franke, Haslinger może i nagrywali solowe płyty, ale zawsze czegoś tam brakowało. To nigdy nie byli indywidualiści. Indywidualistami to zawsze byli Klaus Schulze,Vangelis, albo Steve Roach, którego solowe płyty zawsze przewyższają te które nagrywał w kolaboracji z innymi.

moja konkluzja jest taka: słucham nazwy Tangerine Dream, a nie poszczególnych nazwisk.

[Lord Rayden]

Przyznam,że w obecnej post Edgarowej twórczości grupy TD pod wodzą TQ nadal "przeszkadza" mi nadużywanie energii w utworach. W większości (oprócz Sesji) są to kawałki mocne, energetyczne (szczególnie w brzmieniu koncertowym). Zarówno przeróbki klasyki jak i nowości.
Co ciekawe, ostatnio bardzo podobają mi się płyty Thorstena z 2019 roku - Munich Session i kolaboracja z Paulem Fricke - The Seaside Stage Session. Tam granie ma więcej z klasyki elektroniki, ma w sobie więcej uczucia, zadumy, analogowości. Znowu ze Schanussem w Synthwaves (ciekawe są płyta i maxi SP) powrócili do mandarynkowości końca lat 80tych i początku 90tych.
Nie wiem jak on tam dłubie przy tych płytach ale po prostu podobają mi się.

[PawelP]

W przypadku muzyki Tangerine Dream właśnie konieczna jest energia połączona z finezją i lekko symfonicznym patosem. Quaeschning dobrze zrobił według mnie płytę Quantum Gate. Gdyby tam nie było energii i rytmu to wtedy byłaby to kolaboracja Queaschning/Schnauss. Na początku w ogóle nie chciało mi się tego albumu słuchać. Po jakimś czasie zobaczyłem to internetowe wykonanie "Identity Proven Matrix" i postanowiłem się za ten album zabrać. Spodobał mi się "Sensing Elements" a zwłaszcza ten magiczny moment, gdy po ścianie sekwencerów przechodzą do pięknego finezyjnego zakończenia. Teraz podoba mi się jednak najbardziej "Proton Bonfire". To przede wszystkim w tym utworze tkwi duch starego TD. Polecam posłuchać sobie utwór najgłośniej jak się da i poczuć siłę tych syntezatorów. Quaeschning pozamiatał tym utworem, połączył stare z nowym.

[tommsonn]

W przypadku muzyki Tangerine Dream właśnie konieczna jest energia połączona z finezją i lekko symfonicznym patosem. Quaeschning dobrze zrobił według mnie płytę Quantum Gate. Gdyby tam nie było energii i rytmu to wtedy byłaby to kolaboracja Queaschning/Schnauss. Na początku w ogóle nie chciało mi się tego albumu słuchać. Po jakimś czasie zobaczyłem to internetowe wykonanie "Identity Proven Matrix" i postanowiłem się za ten album zabrać. Spodobał mi się "Sensing Elements" a zwłaszcza ten magiczny moment, gdy po ścianie sekwencerów przechodzą do pięknego finezyjnego zakończenia. Teraz podoba mi się jednak najbardziej "Proton Bonfire". To przede wszystkim w tym utworze tkwi duch starego TD. Polecam posłuchać sobie utwór najgłośniej jak się da i poczuć siłę tych syntezatorów. Quaeschning pozamiatał tym utworem, połączył stare z nowym.

Paweł P - Ta płyta jest po prostu bardzo dobra. Podzielam tutaj w pełni Twoje zdanie

pozdrawiam

[PawelP]

https://www.youtube.com/watch?v=PGAjuQddOxU

Rzeczywiście, ogromna ilość ludzi, jak na zespół, który promuje ambitne podejście do sztuki, czyli nie robi chałtur w telewizji, to mogą być zadowoleni. Zresztą, nazwa przyciąga jak magnes. Kto kocha klasyczną E-muzykę to wie, że nie można nie być na takim koncercie. Nawet bez Edgara, to ciągle jest elektronika na najwyższym poziomie. Dzieci powinny wiedzieć, że najpierw byli Oni, a nie DJ Nagniot . 130 zł? Prawie jak za darmo.Lepiej iść na ich koncert, niż oglądać z córką śmierdzącą d..ę Micka Jaggera.

Thorsten zawalił z tym brakiem "Horizon". Często to grali ostatnio, a w Polsce powinni grać obowiązkowo.

Jeszcze kiedyś na pewno załapię się na ich występ. Na solowego Schnaussa też, jak będzie w Polsce. Czas pokaże...

[Tellur]

Obok mnie na koncercie świetnie bawiła się na oko szesnastoletnia dziewczyna, więc widać, że trafiają do każdego. Ale więcej było starych wyjadaczy .